Metale kolorowe (metale nieżelazne) – jest to grupa metali nie zawierających żelaza (w niektórych stopach metali kolorowych dodaje się żelazo w minimalnych ilościach). Posiadają one różnorodne właściwości fizyczne, mechaniczne, chemiczne i technologiczne. Większość metali kolorowych jest dobrymi przewodnikami ciepła i elektryczności. Są wykorzystywane są w wielu gałęziach przemysłu, wytwarza się z nich różnego rodzaju podzespoły spełniające specyficzne wymagania dotyczące wytrzymałości, podatności do różnych procesów obróbki, odporności na korozję itp.
Metale kolorowe oznacza się między innymi poprzez zapis symbolami chemicznymi. Pierwszy pierwiastek oznacza udział pierwiastka o największym udziale, zaś następne określają inne pierwiastki zawarte w stopie. Jeżeli zawartość pierwiastka w stopie przekracza 1,5% podaje się po symbolu pierwiastku jego średni udział w stopie. Symbole zawartych pierwiastków zapisuje się w kolejności malejącej. Oprócz zapisów pierwiastkami chemicznymi stosuje się także oznaczanie metali kolorowych symbolami umownymi.
Metale kolorowe możemy podzielić na:
- lekkie
- ciężkie
Do metali lekkich zaliczamy: aluminium, magnez i tytan.
Do metali ciężkich zaliczamy: cynk, cynę, kadm, bizmut, ołów, cyrkon, kobalt, nikiel, miedź, pallad, srebro, platyna, złoto, molibden, tantal, wolfram.